Het is alweer twee weken geleden dat we Anna lieten castreren. Ik was er doodzenuwachtig over. Dat was ik sowieso wel geweest, maar na de dood van Shiri eerder dit jaar, ben ik eerlijk gezegd een ietsiepietsie getraumatiseerd.
Na de operatie zag alles er goed uit. De hechting oogde netjes, Anna was een klein beetje stoned, maar al heel gauw weer helemaal bij en al met al leek het allemaal goed te gaan.
Zondag aaide ik Anna over haar buik (woensdag, donderdag, vrijdag en vrijdag ook trouwens) en voelde daar een zwelling zo groot als een ei…een kievitsei toen nog trouwens. Maar dat gecombineerd met het zeer geagiteerde gemiauw van Anna, maakte me toch bijzonder gestrest. Maandagmiddag konden we gelukkig direct terecht bij de dierenarts. Dus toog Jan met Anna richting de praktijk in Oudenoord, terwijl ik met wat werk thuis achterbleef.
Er bleek zich in Anna’s buik wondvocht op te hopen. Niet heel ernstig en in principe iets dat vanzelf voorbij zou moeten gaan. De dierenarts haalde wat van het vocht eruit zowel om op een infectie te controleren als om de druk te verlichten en met een pak pijnstillers kwam Anna (met wat hulp van Jan) gewoon weer thuis. (more…)
Reacties